Η Λένα Παπαληγούρα δεν θεωρείται τυχαία μία από τις καλύτερες ηθοποιούς της νέας γενιάς. Αν και ακόμα πολύ νέα, έχει σφραγίσει με τους ρόλους της κάποιες ερμηνείες που συζητήθηκαν, με τελευταία τεράστια επιτυχία της την «Κατερίνα» του Κορτώ. Τη συνάντησα στο κέντρο της Αθήνας, ύστερα από ένα ταξίδι-αστραπή που έκανε στη Δράμα, όπου έπαιξε για ένα βράδυ την «Κατερίνα». Ο λόγος της μεστός και τοποθετημένος άριστα πάνω στις πιο σπουδαίες αξίες της ανθρώπινης ύπαρξης. Μιλάει με ηρεμία. Χωρίς ίχνος έπαρσης. Αν και κατάγεται από πολιτική οικογένεια (είναι κόρη του Αναστάση Παπαληγούρα και εγγονή του Γεωργίου Ράλλη), ποτέ δεν σκέφτηκε να ασχοληθεί με την πολιτική. Η Λένα από μικρή ήθελε να γίνει ηθοποιός. Κάτι την τραβούσε σαν μαγνήτης. Είναι μια γυναίκα γεμάτη πάθος, ερωτευμένη με τα πάντα, όπως λέει. Ορμητική και ακούραστη. Αυτόν τον καιρό πρωταγωνιστεί σε τρεις παραστάσεις, τις «Τρεις αδελφές» του Τσέχoφ, τους «Τρειςευτυχισμένους» του Λαμπίς στο Θέατρο Πορεία και την «Κατερίνα» του Κορτώ, και κάνει πρόβες για την «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» του Ευριπίδη, που θα παρουσιαστεί το καλοκαίρι σε περιοδεία. Πώς αντέχει; Τι της δίνει δύναμη; «Αξία έχει η διαδρομή και όχι ο προορισμός», λέει και χαμογελάει.

Πρωταγωνιστείτε στην παράσταση «Οι τρεις αδελφές» του Αντον Τσέχοφ στο Θέατρο Πορεία. Ποια στοιχεία κάνουν τόσο καθηλωτικό αυτό το έργο;

Είναι ένα υπέροχο έργο. Βαθιά υπαρξιακό. Μιλά για πράγματα που αφορούν τον άνθρωπο σε κάθε εποχή και νομίζω ότι, για αυτό, όποτε και όπου κι αν παρουσιάζεται συγκινεί. Η ανάγκη του ανθρώπου για όνειρο και ελπίδα, η ανάγκη για φυγή και η πίκρα της ματαίωσης, ο έρωτας, οι ψευδαισθήσεις, τα ανικανοποίητα απωθημένα, ο φόβος του χρόνου που περνά και του θανάτου είναι μερικά από τα θέματα που θίγει το έργο. Επίσης, κυρίαρχο ρόλο παίζει ο τρόπος γραφής. Ο Τσέχοφ σκιαγραφεί αριστοτεχνικά τους ήρωές τους, τονίζει την πολυπλοκότητα κάθε χαρακτήρα και χτίζει με πολύ ιδιαίτερο τρόπο τις σχέσεις μεταξύ των προσώπων. Η γραφή του έχει ποίηση και χιούμορ. Είναι δώρο για έναν ηθοποιό να έρχεται σε επαφή με τον μαγικό κόσμο αυτού του συγγραφέα. Και μάλιστα δουλεύοντας με όλο αυτόν τον εξαιρετικό θίασο που βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο Θέατρο Πορεία και έναν σκηνοθέτη σαν τον Δημήτρη Τάρλοου, που μας οδηγεί στο να μπούμε πολύ βαθιά στην αναζήτηση των νοημάτων του έργου.

Οι «Τρεις αδελφές» αναζητούν μια διέξοδο, μια Ιθάκη. Πιστεύετε πως η Ιθάκη για κάθε άνθρωπο είναι ουτοπία ή κάτι που μπορεί να γίνει πραγματικότητα;

Η Ιθάκη, η Μόσχα, η Οκτάνα του καθενός είναι για μένα μια ουτοπία, όμως δεν θα πάψω να ελπίζω σε αυτήν. Είναι κινητήριος δύναμη, είναι στόχος και κάνει λίγο πιο υποφερτές τις δυσκολίες της καθημερινότητας. Ενέχει μια ποίηση αυτή η ελπίδα και εμένα αυτό με τροφοδοτεί και μου δίνει δύναμη. Το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας ότι αξία έχει η διαδρομή και όχι ο προορισμός. Αλλιώς κινδυνεύουμε ελπίζοντας να ξεχάσουμε να ζούμε.

Το έργο αναφέρεται στο γεγονός ότι με το πέρασμα του χρόνου εξανεμίζονται κάποια όνειρα και ελπίδες. Εσείς πώς διαχειρίζεστε το πέρασμα του χρόνου;

Με φοβίζουν ο χρόνος και η φθορά του. Φοβάμαι μήπως δεν προλάβω να κάνω όσα θα ήθελα. Ταυτόχρονα, ξέρω ότι οι ματαιώσεις είναι μέρος της ζωής και ότι πρέπει να μάθουμε να τις διαχειριζόμαστε. Εξάλλου, όλοι βιώνουμε καθημερινές μικρές ματαιώσεις και, όπως και οι «Τρεις αδελφές», ύστερα, λίγο ωριμότεροι, ξαναξεκινάμε από την αρχή. Επίσης, αυτή την περίοδο βρίσκομαι και στο έργο «Τρειςευτυχισμένοι» του Λαμπίς, σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά. Πρόκειται για μια φάρσα και το καταδιασκεδάζω, γιατί ήθελα εδώ και καιρό να βρεθώ σε μια τέτοια κωμωδία. Ο Χουβαρδάς, μάλιστα, έχει αναδείξει με τη σκηνοθεσία και τις πιο σκοτεινές πτυχές αυτής της κωμωδίας και αυτό την καθιστά ακόμα πιο ενδιαφέρουσα για τον ηθοποιό. Είναι μια παράσταση τελείως διαφορετική από τις «Τρεις αδελφές» και έχει για μένα πολύ ενδιαφέρον το ότι καλούμαι μέσα στην εβδομάδα να παίξω αυτά τα δύο διαφορετικά είδη.

Ηταν το όνειρό σας να γίνετε ηθοποιός ή έτυχε; Ηταν το όνειρό μου.

Από παιδάκι κάτι με τραβούσε σε αυτό τον κόσμο του θεάτρου.

Τι ξορκίσατε με την ενασχόλησή σας με την Τέχνη;

Ισως είναι αυτό που έλεγα ότι φοβάμαι τον χρόνο. Αισθάνομαι ότι το θέατρο κοροϊδεύει τον χρόνο. Κάπως νικάει αυτή τη ματαιότητα. Επίσης, δίνει την ευκαιρία για μεγάλα ταξίδια σε τόπους και σε ανθρώπους. Και με έναν τρόπο ο ηθοποιός μπορεί να ζει στη σκηνή έντονες και οριακές καταστάσεις, χωρίς να έχει κανένα κόστος, αφού, αντίθετα με τη ζωή, σε κάθε έργο ξέρουμε το τέλος.

Τι γίνεται όταν διαφωνείτε με τον σκηνοθέτη;

Προσπαθώ να επικοινωνήσω την όποια αντίρρησή μου. Πιστεύω στις γόνιμες συνεργασίες που βασίζονται στην επικοινωνία και τον διάλογο. Ξέρω, όμως, ότι η τελική απόφαση σε κάθε παράσταση είναι του σκηνοθέτη, οπότε θα προσπαθήσω να κάνω όσο καλύτερα μπορώ αυτό που μου ζητείται.

Τόσα χρόνια τι σας έχει μάθει η δημοσιότητα; Ποιος είναι ο μεγαλύτερος μύθος για αυτήν;

Ο μεγαλύτερος μύθος για τη δημοσιότητα είναι, νομίζω, ότι συνδέεται με την αξία. Δεν σημαίνει ότι όποιος βρίσκεται στο προσκήνιο αξίζει κιόλας. Εχω αμφιθυμική σχέση με τη δημοσιότητα. Ισως να τη φοβάμαι και λίγο. Οταν, βέβαια, έρχεται μέσα από τη δουλειά μου, δηλαδή αν κάποιος με σταματήσει στον δρόμο και μου πει κάτι για μια παράσταση, αυτό μου δίνει μεγάλη χαρά.

Τι πράγμα θεωρείτε τη μεγαλύτερη επιτυχία στη ζωή σας;

Το ότι έχω βαθιές, ουσιαστικές και ειλικρινείς σχέσεις με τους ανθρώπους που έχω γύρω μου.

Ποια είναι η εικόνα που έχετε για την απόλυτη ευτυχία;

Θάλασσα και παιδιά να παίζουν στην παραλία.

Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;

Η απώλεια. Η αρρώστια. Ο ίδιος ο φόβος.

Ποια είναι η μεγαλύτερη τρέλα που έχετε κάνει στη ζωή σας;

Εχω ερωτευτεί τρελά.

Τι λείπει από τη ζωή σας;

Σε αυτή τη φάση η ξεκούραση!

Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που σας έχουν δώσει;

Να είμαι ο εαυτός μου.

Για ποιο πράγμα μετανιώνετε περισσότερο;

Προσπαθώ να μη μετανιώνω.

Ποια ήταν έως τώρα η πιο δύσκολη στιγμή στην καριέρα σας;

Κάθε φορά, γύρω στον έναν μήνα αφού αρχίζω τις πρόβες. Εκεί όπου τα πράγματα δημιουργούνται, είναι η πιο δημιουργική και η πιο δύσκολη φάση.

Ποιο τραγούδι αγαπάτε να ακούτε ξανά και ξανά;

Πολλά. Από κλασική μουσική έως ροκ.

Τι σας έχει μάθει ο έρωτας έως τώρα;

Είναι πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής μου ο έρωτας. Είναι κινητήριος δύναμη. Και δεν μιλάω μόνο για τον έρωτα ανάμεσα σε δύο ανθρώπους. Μιλάω για τον έρωτα για τα πάντα.

Οικογένεια έχετε σκεφτεί να κάνετε; Αν αποκτούσατε ένα παιδί, θα αφήνατε για λίγο πίσω τη δουλειά σας;

Ναι. Θα ήθελα πολύ κάποια στιγμή να κάνω οικογένεια. Και, φυσικά, θα άφηνα λίγο πίσω τη δουλειά μου. Αν και πιστεύω ότι, με καλή θέληση, όλα συνδυάζονται.

Πού θα σας δούμε το καλοκαίρι;

Αυτή την περίοδο βρίσκομαι σε πρόβες με το έργο «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» σε σκηνοθεσία Αιμίλιου Χειλάκη-Μανώλη Δούνια και μουσική Σταμάτη Κραουνάκη. Θα κάνουμε μια μεγάλη περιοδεία σε όλη την Ελλάδα το καλοκαίρι. Νιώθω πολύ χαρούμενη, γιατί είναι ένα υπέροχο έργο και τον ρόλο της Ιφιγένειας τον ονειρευόμουν από τη σχολή. Επίσης, χαίρομαι πολύ τη συνεργασία με τον Αιμίλιο, τον Μανώλη, την Αθηνά Μαξίμου και όλα τα κορίτσια του Χορού της παράστασης.