Θεωρείται ο εξ απορρήτων του υπουργού Οικονομικών, που συγκαταλέγεται στα πρόσωπα που γνωρίζουν όλες τις αθέατες πλευρές της διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης Τσίπρα με τους δανειστές. Ωστόσο, είναι από τα κυβερνητικά στελέχη που ελάχιστοι ξέρουν τη φυσιογνωμία τους, κάτι που τον καθιστά ένα από τα πιο ακριβοθώρητα μεσαία στελέχη της κυβέρνησης.

Ο λόγος για τον διευθυντή του γραφείου του Ευκλείδη Τσακαλώτου, Σπύρο Παπακωνσταντίνου, που εδώ και μήνες παρακολουθεί από κοντά ενεργά τις διαπραγματεύσεις με τους θεσμούς, με τους δημοσιογραφικούς κύκλους να κάνουν λόγο για τον «γνωστό-άγνωστο» του υπουργείου Οικονομικών. Έναν «γνωστό-άγνωστοο» για το ευρύ κοινό, όχι όμως για τον «τσάρο» της οικονομίας, που τον γνωρίζει από την εποχή που τον είχε φοιτητή στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Οι δυο τους γνωρίστηκαν στις αρχές του 2000, όταν ο νεαρός τότε Σπύρος Παπακωνσταντίνου εκπροσωπούσε τη φοιτητική παράταξη του ΣΥΝ και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος ήταν ακόμα καθηγητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Τμήμα Οικονομικής Επιστήμης, όπου προσπαθούσε να χτίσει την ακαδημαϊκή του καριέρα.

ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ

Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος εκτιμούσε την εργατικότητα του φοιτητή του Σπύρου Παπακωνσταντίνου και το ενδιαφέρον του για την επιστήμη του, αλλά κανείς από τους δύο δεν μπορούσε να φανταστεί πως σε λίγα χρόνια θα συνεργάζονταν, εκπροσωπώντας την ελληνική κυβέρνηση στη ζούγκλα της διαπραγμάτευσης. Αμέσως μετά το πανεπιστήμιο, ο κ. Παπακωνσταντίνου συνέχισε την πολιτική του δράση, υπηρετώντας πιστά τις αρχές και τις αξίες της Αριστεράς. Συμμετείχε σε διάφορα φεστιβάλ, είχε ενεργό ρόλο σε πολλές από τις κινητοποιήσεις εκείνης της περιόδου, ήταν ομιλητής σε συνέδρια, ενώ συμμετείχε σε δημοτικές εκλογές ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος Περιστερίου. Όσοι τον γνωρίζουν θυμούνται ότι «δούλευε πολύ και έφερνε αποτελέσματα στο κόμμα, ακόμα και σε δύσκολες εποχές».

Όλα αυτά τον οδήγησαν στην κομματική ανέλιξή του, με αποτέλεσμα να έρθει κοντά με την τότε ηγετική ομάδα της Νεολαίας, που μεταγενέστερα απέκτησε κεντρικό ρόλο στη διοίκηση του κόμματος.

Μετά το στρατιωτικό του, ο Σπύρος Παπακωνσταντίνου γύρισε και ανέλαβε καθήκοντα επιστημονικού συνεργάτη του τότε προέδρου της ΓΣΕΒΕΕ, Δημήτρη Ασημακόπουλου. Κάπου εκεί άρχισε να αποκτάει και μια κάπως πιο τεχνοκρατική αντίληψη, που θα του χρησίμευε στο μέλλον. Τότε, όμως, ξέσπασε και η κρίση. Και μπορεί ο φόρτος εργασίας στη ΓΣΕΒΕΕ να ήταν αρκετός, ωστόσο η κοινωνία «έβραζε» και ο ίδιος με αρθρογραφίες, αλλά και συμμετοχές στα τότε κινήματα ακολούθησε την αντιμνημονιακή ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ.

Εκείνη ήταν η περίοδος που η Κουμουνδούρου άρχισε να γνωρίζει τη δημοσκοπική και εκλογική ακμή της. Στις εκλογές του 2012, μάλιστα, ο αριστερός οικονομολόγος στήριξε τον Ευκλείδη Τσακαλώτο στον προεκλογικό του αγώνα και, στη συνέχεια, «μετακόμισε» από τη ΓΣΕΒΕΕ στο βουλευτικό του γραφείο. Γρήγορα, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε κυβέρνηση και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος αρχικά υφυπουργός και στη συνέχεια υπουργός Οικονομικών.

Ολο αυτό το διάστημα ο Σπύρος Παπακωνσταντίνου αποτελούσε έναν από τους στενούς συνεργάτες του «τσάρου» της ελληνικής οικονομίας, στους οποίους περιλαμβάνονται επίσης η γενική γραμματέας Οικονομικής Πολιτικής, Ελενα Παπαδοπούλου, και ο επικεφαλής Στρατηγικού Σχεδιασμού της Γενικής Γραμματείας του Πρωθυπουργού, Θεόδωρος Μιχόπουλος, ενώ στη συνέχεια ανέλαβε τη θέση του διευθυντή του πολιτικού γραφείου του υπουργού Οικονομικών, με τον κύριο Τσακαλώτο να τον εμπιστεύεται απόλυτα.

Ως εκ τούτου, του αναθέτει ρόλο κατά τη διάρκεια των κρίσιμων διαπραγματεύσεων, αλλά και σε όλες τις συναντήσεις που γίνονται με τους θεσμούς. Ακόμα και σήμερα μετέχει ενεργά στις διαπραγματεύσεις και συμβουλεύει τον πρώην καθηγητή του για όλα τα θέματα που άπτονται των μνημονιακών δεσμεύσεων και αφορούν την καθημερινότητα των πολιτών. Ο Σπύρος Παπακωνσταντίνου είναι ο άνθρωπος στον οποίο στηρίζεται απόλυτα ο Ευκλείδης Τσακαλώτος.

Είναι εκείνος που πήρε μαζί του τον Οκτώβριο του 2015 στη σύνοδο του ΔΝΤ, στο μακρινό Περού, όταν επρόκειτο να συναντήσει την Κριστίν Λαγκάρντ, και εκείνος που τον ακολουθεί σε όλες τις συσκέψεις που γίνονται ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και κορυφαίους αξιωματούχους των δανειστών. «Δεν εκμεταλλεύτηκε ποτέ τη θέση του και αυτό φάνηκε από το γεγονός ότι δεν συμπεριλαμβάνεται στα στελέχη που φιλοδοξούν να διεκδικήσουν μία θέση στην επόμενη Βουλή», αναφέρουν πρόσωπα που έχουν συνεργαστεί μαζί του.