Ο «γιατρός» της Νέας Δημοκρατίας δεν συντονίζει μόνο καλά την Κοινοβουλευτική Ομάδα, που είναι βασική κομματική αρμοδιότητά του, αλλά είναι και συλλέκτης κόμικς και ήθελε να γίνει αστροναύτης.

Συναντήσαμε τον πρώην υφυπουργό και βουλευτή του Νομού Καρδίτσας, Κώστα Τσιάρα, στο μεζεδοπωλείο «Ακτή» στην Πειραϊκή, και στην πρώτη του προσωπική συνέντευξη μας μίλησε για την απώλεια της αδελφής του και πώς αυτό άλλαξε τη ζωή του.

Ο γνωστός πολιτικός, μάλιστα, δεν μας έκρυψε την αδυναμία του στα βινύλια, αλλά και στα έργα τέχνης.

Πόσο δύσκολο είναι να συντονίζει κανείς τους συναδέλφους του, δεδομένου ότι είστε γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Ν.Δ.;

Τα χρόνια που βρίσκομαι στον χώρο του ελληνικού Κοινοβουλίου, με τους περισσότερους από τους συναδέλφους μου ανέπτυξα προσωπικές σχέσεις. Σχέσεις πραγματικής φιλίας, αλληλοεκτίμησης και σεβασμού. Αυτά νομίζω ότι με βοηθάνε να κάνω τη δουλειά μου όσο μπορώ καλύτερα.

Ποια είναι η πιο αυστηρή παρατήρηση που έχετε κάνει σε συνάδελφό σας;

Για να είμαι ειλικρινής, έχω κάνει ελάχιστες παρατηρήσεις, κυρίως στις σπάνιες περιπτώσεις στις οποίες συνάδελφοι παρέκκλιναν του Κανονισμού Λειτουργίας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας μας. Λυπάμαι που έχει συμβεί αυτό, ωστόσο νομίζω πως, για να είναι κανείς συνεπής στον ρόλο του και να τον υπηρετεί σωστά, θα πρέπει να είναι έτοιμος να γίνει λιγότερο αρεστός και περισσότερο χρήσιμος.

Γιατί οι βουλευτές την... κοπανάνε συχνά - πυκνά από τα καθήκοντά τους και μάλιστα σε κρίσιμες κοινοβουλευτικές συνεδριάσεις;

Δεν την «κοπανάνε» και θέλω στο σημείο αυτό να ξεκαθαρίσω ορισμένα πράγματα. Αυτό που πρέπει κανείς να δει είναι ότι, δυστυχώς, υπάρχουν πάρα πολλά καθήκοντα στα οποία οι βουλευτές πρέπει να φανούν συνεπείς. Ολα αυτά πολλές φορές αφορούν υποχρεώσεις εκτός της αίθουσας της Ολομέλειας, από την οποία συνήθως έχουμε την τηλεοπτική εικόνα. Από την άλλη, όμως, δεν μπορώ να μην επισημάνω το γεγονός πως την τελευταία κοινοβουλευτική περίοδο δεν υπάρχει σοβαρός προγραμματισμός των εργασιών της Βουλής, με αποτέλεσμα να γίνονται μονίμως έκτακτες συνεδριάσεις ή συνεδριάσεις που μπαίνουν εμβόλιμα στο κοινοβουλευτικό πρόγραμμα. Παρ’ όλα αυτά, τα μέλη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας μας έχουν επιδείξει πλήρη συναίσθηση της ευθύνης που φέρουν και όποτε χρειάστηκε αποδείχθηκαν απολύτως συνεπή.

Δεδομένου ότι είστε βουλευτής Καρδίτσας, θα σας ενδιέφερε η θέση του περιφερειάρχη Θεσσαλίας στις προσεχείς εκλογές;

Κάποτε μου είχε προταθεί. Ωστόσο, έχοντας αναλάβει συγκεκριμένες ευθύνες απέναντι στους πολίτες της Καρδίτσας προς τους οποίους απευθύνομαι και στην τοπική κοινωνία από την οποία προέρχομαι, επέλεξα να φανώ συνεπής στις δεσμεύσεις μου. Αρα, η απάντηση έχει ήδη δοθεί. Παραμένω θιασώτης της κεντρικής πολιτικής σκηνής.

Παραμένετε φίλοι με τον Δημήτρη Αβραμόπουλο, τώρα που πήγε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή;

Βεβαίως και είμαστε φίλοι. Στην πολιτική υπάρχουν και οι προσωπικές, αληθινές, ανθρώπινες σχέσεις.

Πώς τα πάτε με τον γραμματέα της Πολιτικής Επιτροπής, Λευτέρη Αυγενάκη;

Τα πάμε άριστα. Εχουμε διακριτούς ρόλους. Ο Λευτέρης Αυγενάκης είναι ο γραμματέας της Πολιτικής Επιτροπής, εγώ είμαι ο γενικός γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Νομίζω ότι το τελευταίο διάστημα η δική μας συνεργασία θα μπορούσε να είναι ένα σημείο αναφοράς στο πώς δύο άνθρωποι, που έχουν συγκεκριμένους ρόλους στο κόμμα και στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, μπορούν να συνεργάζονται για το καλό της παράταξης και βεβαίως για το καλό αποτέλεσμα που όλοι επιδιώκουμε να έχουμε στις επόμενες εθνικές εκλογές. Δηλαδή, η Νέα Δημοκρατία να είναι κυβέρνηση και ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρωθυπουργός.

Τι θέλατε να γίνετε όταν ήσασταν μικρός;

Γεννήθηκα το 1966, σε μια εποχή που η κατάκτηση του Διαστήματος ήταν η μείζων τεχνολογική και επιστημονική επιδίωξη, που τους συνέπαιρνε όλους. Η πρώτη «προσγείωση» αστροναύτη στη Σελήνη, άλλωστε, ήταν πολύ κοντά στον χρόνο της δικής μου γέννησης. Οταν με ρωτούσαν, λοιπόν, οι γονείς μου τι ήθελα να γίνω, έλεγα «αστροναύτης», όπως τα περισσότερα παιδιά εκείνη την περίοδο. Ομως ουσιαστικά από τα πρώτα γυμνασιακά μου χρόνια είχα προσδιορίσει μέσα μου ότι ήθελα να γίνω γιατρός, κάτι το οποίο τελικά και έγινε.

Εχω μάθει ότι είστε και συλλέκτης.

Από τα παιδικά μου χρόνια μού άρεσε να συλλέγω δίσκους βινυλίου. Είμαι, λοιπόν, ένας μικρός συλλέκτης. Για να είμαι ειλικρινής, έχω έναν πολύ μεγάλο αριθμό, ίσως κάποιες χιλιάδες δίσκων. Αλλά είμαι και συλλέκτης κόμικς. Μου αρέσουν πάρα πολύ. Μου αρέσει να μελετάω και να βλέπω τους ήρωες των κόμικς μέσα από μια άλλη διάσταση και θα έλεγα ότι είναι ίσως το μοναδικό διάλειμμα στη ζωή μου. Τα τελευταία 15 χρόνια, όμως, έχω πάθος με την τέχνη της ζωγραφικής. Συλλέγω έργα Ελλήνων ζωγράφων και έχω τη χαρά και την τιμή να συναναστρέφομαι με αρκετούς από αυτούς. Είναι κάτι που αισθάνομαι ότι μου δημιουργεί νέους ορίζοντες και μου ανοίγει μια διαφορετική οπτική. Αλλωστε, η σχέση του ανθρώπου με την τέχνη τού δίνει τη δυνατότητα να βλέπει τον κόσμο με άλλη ματιά.

Αγαπημένος ήρωας κόμικς;

Ο Κόρτο Μαλτέζε. Είναι ο ήρωας των κόμικς του Ιταλού Ούγκο Πρατ, που είναι ο μεγαλύτερος σκιτσογράφος του αιώνα μας. Ο Κόρτο Μαλτέζε είναι ένας ναυτικός, ο οποίος μπορούσε να αλλάξει τα γεγονότα της Ιστορίας προς το καλύτερο ταξιδεύοντας στον χρόνο.

Αγαπημένος προορισμός για καλοκαιρινές διακοπές;

Τα τελευταία δέκα χρόνια η Πάρος. Υπάρχει ένα οικογενειακό σπίτι εκεί. Είναι ένα μέρος που αρέσει τόσο σε εμένα όσο και στη σύζυγό μου και στα παιδιά μας.

Τα μαλλιά σας πότε τα χάσατε;

Δεν υπάρχει τέτοιο γονίδιο στην οικογένειά μου. Ολοι είχαν μαλλιά. Ο μοναδικός που δεν έχει μαλλιά είμαι εγώ. Ουσιαστικά, από τα τελευταία χρόνια του Λυκείου άρχισα να χάνω τα μαλλιά μου. Οταν, αργότερα, οι συμφοιτητές μου ήθελαν να με πειράξουν, με ρωτούσαν γιατί έχασα τα μαλλιά μου. Τους απαντούσα ότι μετά από 20 χρόνια εγώ θα είμαι ίδιος, ενώ εκείνοι δεν θα είναι. Πριν από μερικά χρόνια, όταν κάναμε ένα reunion, όλοι μου έλεγαν ότι δεν είχα αλλάξει καθόλου και τους θύμισα τι τους έλεγα τότε.

Με τη σύζυγό σας πόσα χρόνια είστε μαζί;

Είμαστε μαζί από το 2001 και παντρευτήκαμε το 2003. Είμαστε γεννημένοι την ίδια ημέρα. Εχουμε μαζί γενέθλια, με διαφορά 13 χρόνων βέβαια.

Πώς έγινε το «κονέ»;

Υπάρχουν μερικά πράγματα στη ζωή τα οποία γίνονται μαγικά. Τη σύζυγό μου την έβλεπα κάθε χρόνο, μία και μοναδική φορά, την ίδια ημέρα, κάθε Δεκαπενταύγουστο, στην ίδια εκκλησία σε ένα χωριό της λίμνης Πλαστήρα. Ξαφνικά, διαπίστωσα ότι είχε μεγαλώσει. Είναι σαν να βλέπεις μια μικρή κοπέλα να μεγαλώνει και ξαφνικά τη βλέπεις γυναίκα. Πραγματικό focus έκανα όταν μου είπε πότε έχει γενέθλια. Ηταν απολύτως καρμικό.

«Με στιγμάτισε ο θάνατος»

Ως γιατρός, θέλω να κάνετε ένα flashback και να θυμηθείτε κάποιες πολύ δύσκολες στιγμές με περιστατικά.

Δύσκολες στιγμές στην Ιατρική υπάρχουν πάρα πολλές. Υπήρξε μια πολύ δύσκολη στιγμή, ήταν ήμουν φοιτητής Ιατρικής, που πραγματικά με σημάδεψε. Ενας θείος μου πέθανε σχεδόν στα χέρια μου. Υπάρχει και μια πραγματικά πολύ δύσκολη στιγμή, όταν έφυγε στα χέρια μου ο πατέρας μου. Οταν μου τηλεφώνησαν από την Καρδίτσα εκείνο το πρωί να μου πουν ότι δεν ήταν καλά, ήξερα ότι θα «φύγει». Το πιο ατυχές γεγονός όμως στη ζωή μου υπήρξε ο θάνατος της αδερφής μου σε τροχαίο ατύχημα. Ηταν 23 ετών, οκτώ μήνες παντρεμένη. Εκείνη την ημέρα έπαιρνα για ώρες τηλέφωνο και δεν απαντούσε κανείς. Κάποια στιγμή απάντησε ένας οικογενειακός φίλος, γιατρός, που έχει πια φύγει από τη ζωή. Μου είπε ότι υπάρχει ένα πρόβλημα με τη Λαμπρή, την αδελφή μου. Τον ρώτησα: «Σκοτώθηκε;» και μου είπε: «Πάρε τον πατέρα σου να σου πει». Ο πατέρας μου ήταν εκτός πραγματικότητας. Οδήγησα από τη Θεσσαλονίκη στην Καρδίτσα «γνωρίζοντας» στην ουσία την πραγματικότητα. Μπορούσα, μάλιστα, να διαισθανθώ ακόμα και την τοποθεσία όπου σκοτώθηκε. Αυτό το γεγονός με στιγμάτισε για όλη μου τη ζωή. Εγινε το 1990. Ημουν 24 ετών. Αυτή η απώλεια άλλαξε τη ζωή μου. Ο Θεός μού έδωσε τρία παιδιά. Η κόρη μου έχει πάρει το όνομα της αδελφής μου.

Τραγουδάτε;

Μπορώ να σου πω ότι μπορώ να μπω σε οποιονδήποτε διαγωνισμό γνώσης στίχου ελληνικού τραγουδιού της προηγούμενης δεκαετίας. Μπορώ να κερδίσω οποιονδήποτε, αλλά δεν τραγουδάω.

Μαγειρεύετε;

Οχι, καθόλου. Η προσπάθειά μου να μαγειρέψω σταμάτησε στα πρώτα φοιτητικά μου χρόνια, όταν θέλησα να ψήσω μια μπριζόλα.

Ποιος είναι ο αγαπημένος σας τραγουδιστής;

Ο Στράτος Διονυσίου. Διαχρονικός, γνήσιος ερμηνευτής της ελληνικής λαϊκής μουσικής, με μια φωνή που τον έκανε να ξεχωρίζει.

Ποια είναι η αγαπημένη σας ταινία;

«Kill Bill», Ούμα Θέρμαν, Ταραντίνο. Είμαι σινεφίλ σε μεγάλο βαθμό και μάλιστα στο παρελθόν με τη γυναίκα μου πηγαίναμε σχεδόν σε κάθε πρεμιέρα. Ομως, τώρα πια, με τρία παιδιά και τις δικές μου υποχρεώσεις, τα πράγματα έχουν αλλάξει.