Όλοι γνωρίζουμε πως ιδιαίτερα (αλλά όχι μόνο) το καλοκαίρι πρέπει απαραιτήτως να φοράμε αντηλιακό. Μας προστατεύει από τις βλαβερές ηλιακές ακτίνες UV (Ultraviolent Rays) υπεριώδεις ακτίνες οι οποίες ευθύνονται για μια σειρά από βλάβες στο δέρμα μας, με σημαντικότερη την πρόκληση καρκίνου.

Τα αντηλιακά περιέχουν οργανικά και ανόργανα χημικά. Τα ανόργανα χημικά εκτρέπουν τις υπεριώδεις ακτίνες, ενώ τα οργανικά τις απορροφούν.

Το SPF είναι τα αρχικά από τις λέξεις Sun Protection Factor που σημαίνει «παράγοντας προστασίας από τον ήλιο» και ο αριθμός που υπάρχει δίπλα από αυτά τα αρχικά σχετίζεται με το πόσο καιρό χρειάζεται για να επηρεάσουν τις επιδερμικές επιδράσεις των UV. Για παράδειγμα όταν ένα αντηλιακό γράφει SPF30 τότε οι ηλιακή ακτινοβολία θα αρχίσει να καίει το δέρμα σας 30 φορές αργότερα από ότι θα το έκανε αν δεν φορούσατε αντηλιακό.

Ο δείκτης SPF όσο μεγάλος κι αν είναι δεν είναι ποτέ αρκετός, διότι σας προστατεύει μόνο από ένα είδος ακτινοβολίας. Για να είστε πλήρως καλυμμένοι από το αντηλιακό σας θα πρέπει αυτό το να αναφέρει την ένδειξη Broad Spectrum, δηλαδή να παρέχει προστασία ευρέος φάσματος. Οι άλλες ακτίνες, εκτός των UV δεν καίνε το δέρμα, ωστόσο προκαλούν επίσης πανάδες, γήρανση του δέρματος αλλά και καρκίνο.

Ο Δείκτης Αντηλιακής Προστασίας -SPF (Sun Protection Factor)- ενός αντηλιακού, υποδεικνύει χρόνο έκθεσης στον ήλιο. Και συνεπεία αυτού, πόσο καλά είναι προστατευμένο το δέρμα από ένα ηλιακό έγκαυμα. Πιο λιανά: Ας υποθέσουμε ότι το δέρμα σας αρχίζει να κοκκινίζει έπειτα από 20 λεπτά έκθεσης στον ήλιο, χωρίς προστασία. Τότε, μια αντηλιακή κρέμα με δείκτη SPF30 (για παράδειγμα) θα το προστατέψει για 6 ώρες (20 λεπτά επί 30). Αυτό όμως ισχύει σε ιδανικές συνθήκες, οι οποίες υπάρχουν μόνο σε εργαστηριακό περιβάλλον, γι’ αυτό και οι δερματολόγοι συμβουλεύουν να ανανεώνετε το αντηλιακό σας κάθε 2 ώρες, ειδικά όταν βρίσκεστε στην παραλία –συνυπολογίζοντας την απώλεια υλικού εξαιτίας του νερού, του ιδρώτα, ακόμη και της επαφής με την πετσέτα ή την ξαπλώστρα.

Είναι ο συνδυασμός οργανικών/φυσικών και χημικών φίλτρων με στόχο την προστασία του δέρματος τόσο από τις ακτίνες UVB όσο και τις UVA (σημαντικό: ο δείκτης SPF αναφέρεται μόνο στο βαθμό προστασίας από τις UVB -το έγκαυμα). Τα χημικά φίλτρα (κυρίως βενζοφαινόνες) απορροφούν την υπεριώδη ακτινοβολία, ενώ αντίθετα, τα φυσικά φίλτρα (οξείδιο του ψευδαργύρου και διοξείδιο του τιτανίου) δεν απορροφούν αλλά ανακλούν την υπεριώδη ακτινοβολία. Οι αντηλιακές κρέμες που περιέχουν φίλτρα ευρέως φάσματος , αναγράφουν στη συσκευασία τους έναν ακόμα δείκτη, το PPD για την παρεχόμενη προστασία και από τις ακτίνες UVA.

Ένα αντηλιακό με SPF50 μπλοκάρει το 98% των UV ενώ ένα με SPF30 το 96,7%. Μολονότι η διαφορά φαίνεται μικρή, εντούτοις, οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι σε βάθος χρόνου αυτό το επιπλέον 1,3% μειώνει αισθητά το ποσοστό της UV ακτινοβολίας που δέχεται το δέρμα, ιδιαίτερα το πιο ευαίσθητο (όπως το παιδικό ή το πολύ ανοιχτό αν μιλάμε για ενήλικες).

Μια συγκεκριμένη ομάδα χημικών ουσιών που χρησιμοποιούνται ως συντηρητικά στις συνθέσεις πολλών καλλυντικών προϊόντων, τα parabens, ενοχοποιήθηκαν εξαιτίας πιθανών ορμονικών διατραχών και ενδεχόμενης αύξησης ορμονοεξαρτώμενων καρκίνων, όπως του μαστού και του προστάτη. Παρόλο που η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν τα κατατάσσει στα απαγορευμένα συστατικά, ολοένα και περισσότερες εταιρείες καλλυντικών, πλέον, τα αποκλείουν από τη σύνθεση των προϊόντων τους για καθαρά προληπτικούς λόγους.