Αναπνευστικές διαταραχές του ύπνου ή υπνική άπνοια ή άπνοια ύπνου αποτελούν μία κατηγορία παθήσεων, που λαμβάνουν χώρα κατά τη διάρκεια του ύπνου. Η χαλάρωση των μυών του λάρυγγα, που οδηγεί σε μερική ή πλήρη απόφραξη του αεραγωγού, καθώς και ο αυξημένος δείκτης μάζας σώματος, αποτελούν τις κύριες αιτίες εμφάνισης αυτού του συνδρόμου αυτού.

Η άπνοια ύπνου είναι μία συνήθης και προοδευτικά επιδεινούμενη χρόνια νόσος, με κύριο σύμπτωμα την υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας. Καθώς η νόσος εξελίσσεται μπορεί να οδηγήσει σε καρδιοαγγειακού τύπου διαταραχές (π.χ. υπέρταση), ακόμη και στην αύξηση του κινδύνου για αιφνίδιο καρδιακό θάνατο και γνωστικές δυσλειτουργίες.

Η φυσικοθεραπεία συμβάλλει στον περιορισμό των επεισοδίων άπνοιας κατά τη διάρκεια του ύπνου και στη μείωση άλλων παθήσεων, που σχετίζονται με αυτή τη νόσο.

H άπνοια ύπνου σε ήπιες περιπτώσεις μπορεί να αντιμετωπιστεί με τη μείωση του σωματικού βάρους, τη διακοπή καπνίσματος και την ένταξη σε τακτικό πρόγραμμα άσκησης.

Στις βαρύτερες περιπτώσεις, όταν δηλαδή ο αριθμός των απνοιών ξεπερνά τις 15 ανά ώρα, τότε αντιμετωπίζεται με τη χρήση συσκευής μηχανικού αερισμού (CPAP).

Ένας δραστήριος τρόπος ζωής μπορεί να αποφέρει πολλά οφέλη στη γενική βελτίωση της υγείας.

Σύμφωνα με τους εκπροσώπους του Πανελληνίου Συλλόγου Φυσικοθεραπευτών, η άσκηση, είτε υπό τη μορφή της αύξησης της σωματικής δραστηριότητας, είτε ως μέρος οργανωμένου προγράμματος άσκησης με την καθοδήγηση φυσικοθεραπευτή, μπορεί να:

• περιορίσει σημαντικά τα συμπτώματα της νόσου,

• δράσει προληπτικά στη μείωση εμφάνισης συνοδών νοσημάτων που σχετίζονται με αυτό το σύνδρομο,

• βελτιώσει τη λειτουργική ικανότητα των μυών του σώματος, συμπεριλαμβανομένου των μυών γύρω από την περιοχή του λαιμού, οι οποίοι παίζουν σημαντικό ρόλο στη μείωση των επεισοδίων της άπνοιας,

• βελτιώσει τη λειτουργία του καρδιοαγγειακού συστήματος, περιορίζοντας τις επιπτώσεις της άπνοιας ύπνου σε αυτό.